Kun je iets over je onderzoek vertellen?
De titel van mijn project is “Unraveling the time course of phonetic binding.” Ik gebruik EEG om te onderzoeken wanneer lexicale informatie van gesproken woorden verwerkt wordt op basis van wat je ziet. Mijn proefschrift ging over audiovisuele spraak, en nu betrek ik daar dus ook het lexicon bij.
Waarom heb je deze plek gekozen?
Er zijn drie redenen: het lab staat hoog aangeschreven, ik wilde graag ervaring opdoen in het buitenland, en de mogelijkheid om samen te werken met Arthur Samuel. Zijn onderzoek sluit heel nauw aan bij mijn interesse en andersom natuurlijk ook. Dit is voor mij een uitgelezen kans om van hem te leren en met hem samen te werken.
Beschrijf het onderzoeksklimaat in Spanje eens?
Dat is lastig. Spanje is namelijk groot en ik kan alleen maar aangeven hoe men bij BCBL werkt. Omdat het BCBL in Baskenland ligt, houden de meeste onderzoekers zich bezig met tweetaligheid (Baskisch vs. Spaans). Maar er wordt ook onderzoek gedaan naar bijvoorbeeld dyslexie en taalontwikkeling in baby’s. Het onderzoek binnen het BCBL is erg breed qua methoden en er werkt in totaal een man of 60. Naar mijn beleving is de strakkere hiërarchie binnen de instelling een verschil met Nederlandse onderzoeksinstellingen. Er wordt bijvoorbeeld geen enkel experiment gestart zonder dat er een aantal presentaties aan voorafgaan en er officieel goedkeuring is van een wetenschappelijke commissie.
Heeft het voordelen dat het onderzoekscentrum niet verbonden is aan een universiteit?
Er zitten denk ik niet echt duidelijke voor- of nadelen aan. Het centrum heeft zijn eigen Masteropleiding die volledig wordt verzorgd door BCBL-medewerkers. Wat dat betreft lijkt het BCBL wel wat op een universiteit maar studenten lopen niet zomaar binnen.
Waar verbaasde je je het meest over in je eerste werkweek?
Lunch is heilig! Mensen in Spanje beschouwen de lunch als de belangrijkste maaltijd van de dag en nemen vanaf een uurtje of 14:00 dan ook uitgebreid de tijd om te lunchen. Maar daar moet bij gezegd worden dat veel collega’s tot 19.00-19.30 aanwezig zijn. Een negen tot vijf mentaliteit heerst hier totaal niet.
Kloppen de stereotypen over Spanjaarden?
Nou, voor het BCBL geldt “Mañana, mañana” in ieder geval niet. Als er iets geregeld moet worden gaat dat altijd vrij snel, mits je de juiste lijntjes binnen de hiërarchie volgt. Spanjaarden zijn wat opener dan Nederlanders maar Basken juist weer niet. En ook het beeld dat het economisch heel erg slecht gaat in Spanje klopt eigenlijk niet voor Baskenland. De werkloosheid is hier vergelijkbaar met Nederland en de stad waar ik woon (San-Sebastian) is één van de duurste steden in Spanje.
Wat zijn de leuke en minder leuke kanten aan werken in BCBL?
Wat ik erg leuk vind is de diversiteit van de onderzoekers hier. Er is enorm veel kennis aanwezig en je kunt bij iedereen terecht. De faciliteiten zijn spik-splinternieuw en als je iets wilt aanschaffen voor je onderzoek is dat eigenlijk nooit een probleem. Daar komt bij dat het leven hier erg aangenaam is. Je bent binnen 10 minuten bij de zee, de bergen zijn prachtig en het eten (Pintxos!) is verrukkelijk. Wat dat betreft mis ik Nederland niet!
Maar Spanje is natuurlijk geen Nederland... De mensen thuis zijn toch ver weg, vooral gevoelsmatig.
Als iemand je komt opzoeken en vraagt of hij iets voor je kan meenemen. Wat zal het dan zijn?
Een peperkoek, een pakje zuurkool en een rookworst!
Waar zie jij jezelf over vijf jaar?
Hm, moeilijke vraag. Vijf jaar is best lang. Ik zou het zeker niet erg vinden om hier nog een paar jaar te blijven. Maar over vijf jaar...ja, dan zou ik toch wel terug willen zijn in Nederland.
 |
| Donostia/San Sebastián, Baskenland |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten