vrijdag 21 september 2012

'Vreemde' proefpersonen - part 3


We zijn alweer beland bij de derde verzameling van jullie rare, irritante of hilarische ervaringen met proefpersonen die zich niet volgens het verwachtingspatroon gedragen. Ditmaal zetten we de zieke, de eigenwijze, de spammende en de volhardende proefpersoon in het zonnetje. En geloof ons, er zitten weer aardig wat juweeltjes tussen. Lees, huiver en laat u inspireren om uw eigen ervaringen direct met ons te delen (mail  of blog).


*
De zieke proefpersoon

Voor mijn masterscriptie onderzoek moest ik vaak thuis langs bij proefpersonen om ze testen af te nemen. Over het algemeen kwam ik in doorzonwoningen met saai meubilair waar het huishouden wat smoezelig was en ik vaak een viezig glas drinken kreeg. Tot mijn opluchting kwam ik die dag in een erg mooie buurt, in een prachtig ingericht huis. Mijn proefpersoon begon na wat beleefheden te hebben uitgewisseld met het maken van de taken. Midden in een taak moest hij naar het toilet. Niet heel handig aangezien het een reactietijd taak was maar ach, als je moet dan moet je. Twee minuten nadat hij terug was moest hij weer. Apart, maar misschien dat hij buikgriep had ofzo? Nee, hij ging toch weer rustig verder met het maken van de taken en vragenlijsten daarna. Ik was gerustgesteld en ging rustig verder met mijn eigen werk. Ineens sprong hij op met zijn handen achter zijn billen terwijl hij zei dat hij diarree had, met meteen daar achter aan 'O nee, ik doe het in mijn broek!!'. Ik was gelukkig nog in mijn experimentleider-rol en zei dat het niet erg was waarna hij zich excuserend naar de douche snelde. De taken heeft hij nog afgemaakt, gedesillusioneerd verliet ik later het huis.

Drs. Y

*
De zieke proefpersoon

Tijdens mijn EEG onderzoek naar de relatie tussen emotie herkenning en schizotypy heb ik veel last gehad van technische problemen. Toen opnieuw het EEG signaal van een van mijn deelnemers op hol leek te slaan, dacht ik dan ook opnieuw last te hebben van een technische storing. Ik wilde het onderzoek niet meteen stop zetten, dus rende ik snel richting de technische dienst in de hoop dat zij het probleem snel op zouden kunnen lossen en de data gered kon worden. Toen ik de mannen van de technische dienst niet kon vinden, liep ik terug richting de EEG kamer. Opeens hoorde ik een zacht stemmetje mijn naam roepen. Ik deed de deur van de EEG kamer open en nog voordat ik zag wat er aan de hand was, drong een verschrikkelijke stank mijn neus binnen. Het werd me snel duidelijk: het waren dit keer geen technische problemen die voor een verstoord signaal hadden gezorgd. In plaats daarvan was ik waarschijnlijk een van de eersten die de hersenactiviteit van een kotsende deelnemer heeft mogen registreren.

Sandra Thijssen, EUR

*
De eigenwijze proefpersoon

Een poosje geleden draaide ik een dichotisch luisterexperiment. Bij dit experiment krijgen proefpersonen een koptelefoon op, waarbij ze door het linkeroor een andere stem horen dan door het rechteroor. De proefpersonen werd gevraagd één van de stemmen te negeren en een foneemdetectietaak uit te voeren, dat wil zeggen dat zij op een knop moeten drukken als de spreker waar ze op moeten letten een woord uit waar deze klank in voor komt. Eén van de proefpersonen ging na het horen van de instructies de cabine in en werd na het oefenblok alleen gelaten. Halverwege het experiment deed ik de deur weer open om te kijken of alles nog goed ging, blijkt dat de proefpersoon zijn koptelefoon af heeft gezet, waardoor hij herhaaldelijk willekeurig op de reactieknop heeft gedrukt. "Ja, die stemmen leiden zo af", was zijn verklaring.

Jacqueline de Nooijer - EUR
                                  
*
De eigenwijze proefpersoon

De asociale proefpersoon ramt al spelende op zijn iPod continu op 1 knop. De slimme proefpersoon zegt na afloop van het experiment: “Ik heb die knoppen niet gebruikt hoor, daar draait het in dit experiment natuurlijk niet om”. Allemaal erg vervelend als je bv RTs wilt meten. Maar pas echt vervelend wordt het als je de proefpersoon niet kunt vragen naar zijn strategie en je het van observaties moet hebben, zoals in mijn studies met chimpansees. Op een dag had chimpansee Akira last van...een stinkende vinger. Dit maakte dat hij in plaats van beloond te worden met een smakelijk blokje appel na een correcte trial, keer op keer afgestraft werd met een vies luchtje. Na allerlei fratsen te hebben uitgehaald besloot hij om van hand te wisselen, wat zijn RT aanzienlijk vertraagde. En wat te doen met de RTs van Pal? Zij raakte verveeld en maakte een spelletje van mijn experiment. Alvorens de stip op het beeldscherm aan te raken, tikte ze eerst met haar wijsvinger op de pink van haar andere hand, daarna op het scherm, dan op haar ringvinger, scherm, middelvinger, etc. Gelukkig zijn deze ervaringen naast irritant soms amusant en ze houden me scherp!

Mariska Kret - UvA

*
De eigenwijze proefpersoon

Opdracht (VAS-schaal): Geef uw stemming aan door een streepje haaks op de lijn te zetten die loopt van heel negatief tot heel positief. Dit begreep de proefpersoon niet. Proefleider (wijzend naar de lijn): "U moet een haaks streepje zetten door de lijn op het punt dat overeenkomt met uw stemming". Proefpersoon tekent een lijntje horizontaal boven de lijn. Proefleider: "Nee, een streepje door de lijn heen". Uiteindelijk wordt het een diagonaal streepje door de lijn. Oké, acceptabel. Ongeveer een kwartier later: nieuwe vragenlijst met wederom een VAS-schaal. Bij deze schaal was de vraag hoeveel interesse men heeft in de politiek. In plaats van een haaks streepje helemaal links (bij 'helemaal geen interesse') schrijft de proefpersoon gewoon het woord 'geen' op de lijn. Tja, je kan die lijn ook gebruiken om op te schrijven...

Lysanne Post - EUR

*
De eigenwijze proefpersoon

EEG onderzoek in labs waar meestal meer klassiek reactietijdenonderzoek wordt uitgevoerd is altijd uitdagend. Bovendien biedt Nottingham (bekend bij de Britse pers als "Shottingham") over het algemeen een tamelijk riskante proefpersonenpopulatie. Deze combinatie leidt tot een uitval, zelfs na de initiële screening, van rond de 25% door gebruik van psychofarmacologische middelen (bijvoorbeeld Ritalin en anti-depressiva), hersenletsel en storingen die "heel misschien invloed kunnen hebben op de EEG" - zoals epilepsie. Het resultaat is dat je vrij tevreden bent wanneer iemand veilig in het lab zit, waardoor je soms vergeet de meer voor de hand liggende vereisten te herhalen. Op een gegeven moment zag ik dat het EEG-signaal van de proefpersonen seismologische activiteit leek te vertonen. Helaas had het desbetreffende lab geen camera en was het gat voor de bekabeling net onhandig geplaatst (de proefleider kon deze eventueel wel gebruiken voor de "anti-alpha-activiteit stok ").  Aldus kon ondergetekende zuchten in de wetenschap dat een kwart van de data onbruikbaar wordt, en de deur van het lab openen om toch te zien of de proefpersoon niet alsnog een epileptische aanval had. Wat blijkt: niet alleen had de proefpersoon de telefoon aan laten staan: blijkbaar was een saai experiment een uitstekend moment om een afspraak, telefonisch, te verzetten!

Michiel Spapé, University of Helsinki / Aalto University

*
De spammende proefpersoon (of toch niet?)

Deze mails zijn allemaal tussen 13:10 en 13:30 verstuurd:

Mail 1: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Elke keer als ik een link aanklik, en dan op 'volgende klik' nadat ik mijn leeftijd en ANR-nummer heb ingevoerd, doet de volgende pagina het niet en geeft het 'this page cannot be found' aan. Doe ik iets fout?

Mail 2: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Door een recente roosterwijziging kan ik niet aanwezig zijn tijdens het onderzoek DEEL 1: Combineer stem en gezicht tot een emotie. Hierdoor meld ik me af voor het onderzoek.  Ik hoop dat u hier begrip voor heeft.

Mail 3: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Door een recente roosterwijziging kan ik niet aanwezig zijn tijdens het onderzoek DEEL 1: Combineer stem en gezicht tot een emotie. Daardoor kan ik ook niet meedoen aan het 2e gedeelte van het onderzoek: DEEL 2; Combineer stem en gezicht tot een emotie.Hierdoor meld ik me af voor het onderzoek.  Ik hoop dat u hier begrip voor heeft.

Mail 4: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Ik heb de roosterwijziging verkeerd opgevat, dus ik kan toch wel aanwezig zijn bij beide onderzoeken.  Mijn excuses voor het ongemak!

Mail 5: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Nogmaals, mijn excuses, maar door nog een andere roosterwijziging, kan ik toch niet bij het 2e onderzoek zijn. Mijn vraag is daarom, als ik niet bij het 2e onderzoek aanwezig kan zijn? Mag ik dan nog wel het 1e onderzoek meedoen, of moet ik hiervan af zien?

En even later:

Mail 6: Ik ben erachter gekomen wat het probleem is. Het onderzoek doet het namelijk niet wanneer ik mijn ANR invoer, Wel doet ie het bij het getal '0'. Dus ik weet niet wat nu het slimst is om te doen.  Sorry voor de grote hoeveelheid mails daarstraks, maar ik was een beetje gestrest.  

Mail 7: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Ik had de verkeerde ANR gebruikt. Alles is goed gegaan :)
Lisanne Huis in ’t Veld – UvT

*
De volhardende proefpersoon

In veel labs zitten steeds verschillende proefleiders. Dit maakt het soms vrij eenvoudig om als proefpersoon twee keer aan hetzelfde experiment mee te doen. Niettemin had de jongen die vorige week bij mij binnenliep lef (en stalen zenuwen). Hij kwam me bekend voor dus ik vraag hem of hij deze week ook al meegedaan heeft in dit lab. “Geen idee” was zijn antwoord, waarna ik zijn naam opzoek in het proefpersonensysteem. Ik zie dat hij de dag van te voren meegedaan heeft en vertel hem vriendelijk dat hij dus niet opnieuw kan deelnemen. Echter de volgende dag komt deze jongen weer binnenlopen, kijkt me een paar seconden aandachtig aan, ziet mijn overduidelijk verbaasde blik en zegt dan: “ow, ik denk dat ik aan dit experiment al meegedaan heb”. Ik vraag me af wat hij gedaan zou hebben als iemand anders proefleider was geweest.

Tim de Wilde, UvA

Geen opmerkingen:

Een reactie posten