 |
| Soms gedragen proefleiders zich wel vreemd, maar is dit wat het experiment vereist zoals hier in het Milgram experiment. Foto bron. |
Op de UVA werk ik met een eye-tracking systeem die naast de pupil en iris ook gezichtskenmerken trackt. Dit werkt goed bij mensen met veel contrast in het gezicht. Mijn eerste proefpersoon was een blond meisje zonder wenkbrauwen, moedervlekken of pukkels. En het werkte niet… Dus tekende ik met zwart oogpotlood twee mooie, volle zwarte wenkbrauwen. De tracking accuracy schoot omhoog en ik was zeer tevreden met het resultaat. Een uur nadat het meisje was vertrokken bedacht ik me ineens dat ik de wenkbrauwen niet had weg gehaald…. Oeps.- Mariska Kret, UvA
- Katinka Dijkstra – Florida State UniversityIk testte in mijn tijd aan Florida State University vaker oudere proefpersonen. Door het klimaat in Florida droegen bijna alle studenten altijd shorts. Bovendien waren rond die tijd strakke topjes erg in. Ik had een vrouwelijke student-assistent die zich op deze manier kleedde, maar wel een erg korte short aanhad en bovendien nog eens erg aantrekkelijk was. Toen ik een ouder echtpaar testte had meneer hier ook oog voor, waarna mevrouw bij me kwam klagen. Dit was toch een beetje vreemd gezien ze geen uitzonderlijke kleding droeg, maar goed, ik moest hier wel iets mee doen. Aangezien je iemand moeilijk kunt verbieden normale kleding te dragen heb ik toen maar besloten dat mijn studenten in het lab altijd grote witte labjassen moesten dragen.
Soms gedragen proefleiders zich wel vreemd maar is dit wat het experiment vereist, zoals hier in het Milgram experiment. Foto: http://thechart.blogs.cnn.com/2011/12/09/my-summer-with-stanley-milgram/
Ik heb nog twee verhalen over een student assistent (ook in Florida). Dit was een erg slimme jongeman die het niet nodig vond onder de douche te gaan voor het runnen van proefpersonen en met stinkvoeten in het lab zat totdat ik zei dat hij alleen gewassen in het lab kon komen. Op een keer kwam deze zelfde student assistent binnen met twee handen in het gips. Zijn zusje werd mishandeld door haar ex-vriend en hij ging met hem vechten en sloeg hem tegen de grond. Op de grond ontweek de ex-vriend wat rake klappen waardoor de student assistent zijn vingers van twee handen brak door het slaan op de betonnen vloer. Hij heeft weken lang data ingevoerd met de twee vingers in het gips die hij nog kon gebruiken (en hij stal de harten van de vrouwelijke student assistentes door zijn stoere optreden voor zijn zus).- Katinka Dijkstra – Florida State University
Opvallende mails van studenten-proefleiders aan docenten.
“L.S.,
Tijdens de afronding van ons practicum stuitten wij op een probleem bij het runnen van ons eigen experiment. We hebben resultaten, echter zijn deze op basis van één stimulus, in plaats van zes verschillende. Hierdoor zullen de resultaten geen volledig juiste afspiegeling zijn van het door ons gecreëerde experiment. We hebben allerlei dingen geprobeerd, maar krijgen het programma nog steeds niet op een juiste wijze aan de praat. Hopelijk heeft U begrip voor de situatie.“- Anoniem
We zagen op de planning dat de eerste deadline 28 oktober al is. We hebben het even besproken met onze groep, en 28 oktober komt eigenlijk niet zo goed uit.- Lisanne Huis in ’t Veld – UvT
Tot slot nog wat algemene tips voor proefleiders uit de collectie van Stephen Brown
Do not attempt to eat anything a participant offers you. During one test session, a participant offered me a dubious piece of cake. Due to the hippie-like appearance of this participant, I did not dare to eat it. God knows what might have been in that cake; options range anywhere from macrobiotic cloned cabbage to cannabis. Of course, being a hungry student, it may be tempting to eat anything these people throw at you. However, one should remember he is not an animal in some zoo and should therefore refrain from blindly eating anything participants offer you. This knowledge may save your life someday.- Stephen Brown, UL
Do not read anything that is left behind in your lab. Being an information-hungry student, it is most tempting to read all pamphlets, papers and forms left behind in the laboratory you are testing participants in. To give you an example of why such a course of action is dangerous, I once tested participants in a lab in which the construct of ‘consciousness’ was studied. When you find out this type of research is being conducted in your lab, it is usually already too late to leave. Therefore, it is best to carry on and try not to read any materials left behind. As all psychologists know, however, it is impossible not to read a word if it is caught by the eye. In the consciousness-lab, I once found a paper by Jer Master, C.S.B. (Bachelor of Christian Science) which was entitled True health. This allegedly scientific paper contained quotes (I am not kidding, I copied these) like: “Divine perfection is the standard by which to think”, “When Jesus healed he [note the lack of a capital letter in ‘he’] always restored people to perfect health”, and “God is Love, God is also Life”. It stands to reason that God’s love life is none of the serious student’s business, for he is merely conducting research. The problem to note here, is that reading too much about this sort of thing will lead to serious mental health issues. I would like to point out the case of one student who started reading papers of this kind and spent seven weeks in a mental health institution. So take heed: conducting research in someone else’s lab is a dangerous job: you simply don’t know where they have been and what they have been doing there.- Stephen Brown, UL
Geen opmerkingen:
Een reactie posten