Interview met NVP travel award winnaar: Gert-Jan Lelieveld
Twee keer per jaar wordt de NVP travel award uitgereikt aan een promovendus om congresbezoek of een studie- of onderzoeksreis in het buitenland te bekostigen. Dit jaar werd het een deal voor Gert-Jan Lelieveld, hij won namelijk de NVP travel award 2011. Gert-Jan is een sociaal- en organisatiepsycholoog aan de universiteit Leiden en we zijn nieuwsgierig wat hij met deze award gaat doen.
|  |
Voor mijn proefschrift doe ik onderzoek naar de inter-persoonlijke effecten van emoties tijdens onderhandelingen. Het blijkt dat het in sommige situaties beter is om teleurstelling te tonen, terwijl het in andere situaties juist beter is om boosheid te tonen. Wordt de boosheid gericht op het bod, dan wordt de onderhandelaar gezien als iemand met hoge limieten en hoge eisen. Wanneer de teleurstelling op de persoon wordt gericht, dan roept dit een schuldgevoel op. In deze gevallen wordt er meer geld geboden dan wanneer de boosheid op de persoon of de teleurstelling op het bod word gericht.
Naast het onderzoek voor mijn proefschrift, maak ik gebruik van het cyberball-paradigma. In het cyberball-paradigma wordt er door twee avatars en de proefpersoon virtueel overgegooid met een bal. Onderzoek naar dit paradigma heeft zich voornamelijk gericht op degene die in het spel wordt buitengesloten. Met behulp van functional magnetic resonance imaging (fMRI) werd bijvoorbeeld gevonden dat de pijngebieden (dorsal anterior cingulate cortex, ACC)) actief zijn bij exclusie.
Tot op heden is er weinig onderzoek gedaan naar de buitensluiter en daar houden wij ons nu mee bezig. Wat doet de proefpersoon als een avatar het buitensluiten initieert; gaat de proefpersoon dan mee in het buitensluiten of probeert de proefpersoon de buitengeslotene juist weer bij het spel te betrekken? Gelukkig komt het goede in de mens in zo'n situatie naar boven. De gedragsstudies laten namelijk zien dat de proefpersoon probeert om de buitengeslotene weer bij het spel te betrekken door vaker de bal naar deze avatar toe te gooien.
Met een ander experiment hebben we er voor geprobeerd te zorgen dat de proefpersonen juist gingen excluderen. We hebben de avatars in het cyberball-paradigma een kleur gegeven en op deze manier een ingroup en een outgroup gecreëerd. De buitensluiter en de proefpersoon kregen dezelfde kleur en de buitengeslotene (outgroup) kreeg een andere kleur. Uit de gedragsdata bleek dat wanneer de buitensluiter niet naar de anders gekleurde avatar overgooit, dat de proefpersoon vervolgens ook minder overgooit naar de outgroup. De proefpersoon negeert de outgroup niet volledig, maar de bal wordt wel minder vaak overgegooid dan wanneer de buitensluiter ook naar de outgroup overgooit. We noemen dit ook wel het meeloop-effect.
Hoe ben je erop gekomen om de NVP travel award aan te vragen?
Ik wilde graag naar de Verenigde Staten toe voor fMRI-onderzoek. Omdat mijn promotietraject tegen het einde loopt, is er geen geld meer beschikbaar vanuit het project. Van een mede-promovendus hoorde ik over de award en heb me vervolgens ingeschreven.
Wat ga je precies met de travel award doen?
Ik ga voor twee maanden naar Duke University in Dorham North Carolina en zal bij Dr. Harris het cyberball-onderzoek naar de buitengesluiter analyseren en opschrijven. Na mijn verblijf in Dorham ga ik naar het Social and Affective Neuroscience Congres in New York om een posterpresentatie te geven. Op het congres zal ik in ieder geval een cyberball-onderzoek presenteren. De presentatie zal gaan over een van mijn cyberball-onderzoeken: óf het onderzoek naar de excluder, wat ik aan de Duke University ga analyseren, óf een eerder cyberball-onderzoek naar de geëxcludeerde persoon. Met dit eerdere onderzoek keken we of we de pijn van de geëxcludeerde konden verzachten. Het bleek dat een financiële beloning inderdaad de pijn kon verminderen, we vonden namelijk minder activatie in de dorsal ACC. Van het awardgeld zal ik dus voornamelijk vluchten financieren. En ik heb natuurlijk het NVP-congres bezocht!
Waarom denk je dat je de award hebt gekregen?
Ik denk dat ik interessant en relevant onderzoek heb gedaan voor de NVP. Ik had al een concreet plan, met mooie bevindingen, die ik ook meteen kon gaan presenteren. Deze posterpresentatie op het Social and Affective Neuroscience-Congres zal ook naamsbekendheid voor de NVP opleveren. Dit congres is trouwens een aanrader voor NVP-leden. Social neuroscience is een zeer interessant vakgebied!
Heb je nog tips voor promovendi die ook graag de NVP-award willen bemachtigen?
Ik weet niet of de award normaal gesproken alleen voor congressen wordt aangevraagd. Maar ik denk dat het goed is om het in te dienen voor een mix van activiteiten, bijvoorbeeld een congresbezoek en een bezoek aan een andere universiteit. Voor de motivatiebrief lijkt het me belangrijk om jouw plannen te framen in termen die voor de NVP interessant zijn. Met andere woorden, hoe kan jouw onderzoek de NVP verrijken?
Je vertelde dat je ook naar het NVP-congres bent geweest. Wat was jouw indruk van het congres als sociaal- en organisatiepsycholoog?
Mijn indruk over het congres is zeer positief. Ik vond het indrukwekkend om te zien hoeveel kennis er was. Als S&O psycholoog vond ik de onderwerpen soms wat stoffig. Een voorbeeld is het onderzoek naar technieken om gedrag te meten. Persoonlijk vind ik het interessanter om deze tools te gebruiken om sociale processen te meten. Natuurlijk is dit onderzoek zeer nuttig en het geeft mij de mogelijkheid om de nieuwste technieken te gebruiken.
Kun je de kennis die je op het NVP congres hebt opgedaan nog gebruiken voor toekomstig onderzoek?
Over het algemeen was het congres erg cognitief, maar er waren ook wat symposia over sociale psychologie. De kennis die ik heb opgedaan bij een aantal posters over exclusie kan ik ook gebruiken voor mijn onderzoek aan de Duke University. Deze onderzoeken naar exclusie lieten ook activiteit in de dorsal ACC zien. Naast de kennis over sociale psychologie heb ik ook een hoop kennis opgedaan over mogelijkheden met fMRI, wat ik zeker kan gebruiken.
Nog een laatste vraag over je onderzoek: Op welke bevinding ben je het trotst?
Ken je miljoenenjacht, een soort deal or no deal? Het is een programma van Linda de Mol. In het spel zijn 26 koffers met bedragen die varieëren van 5 cent tot 5 miljoen. De kandidaat kan een groot geldbedrag winnen door koffers weg te strepen en uiteindelijk blijft één koffer over. Als er koffers met lage bedragen uitgaan, dan wordt de kans steeds groter dat de kandidaat 5 miljoen wint. Kandidaten krijgen tijdens het wegstrepen van koffertjes steeds een aanbod van de bank en kunnen op een gegeven moment voor dat bedrag kiezen in plaats van door te gaan met het kiezen van een koffer. Hier geldt ook: des te meer lage bedragen er uit het spel zijn, des te hoger het bedrag dat de bank biedt. Wat anders is dan bij deal or no deal is dat de 25 koffertjes die de kandidaat afwijst, naar 25 mensen uit het publiek gaan. Het publiek kan raden wat er in het koffertje zit. Wat mij opviel, was dat het publiek lage bedragen raadt wanneer de kandidaat nog bezig was met het kofferselecteerproces. Waarschijnlijk denken ze dat het voor de kandidaat vervelender zou zijn als er 5 miljoen euro uit het spel gaat dan 5 cent. De kans dat de kandidaat met een hoog geldbedrag eindigt wordt volgens het publiek dan kleiner. In werkelijkheid maakt het voor de kandidaat niets uit welk geldbedrag de mensen in het publiek raden. Na het bekijken en analyseren van alle afleveringen van miljoenenjacht heeft een student aangetoond dat het publiek een significant lager bedrag raadt dan het bedrag dat in het koffertje zit. Het grappige is dat wanneer de kandidaat het bod van de bank heeft geaccepteerd, dit gedrag van het publiek volledig omdraait. In dit geval raden de mensen uit het publiek veel hogere bedragen. Het lijkt erop dat mensen geen profijt willen hebben van andermans pech. Het is interessant om deze bevindingen nader te onderzoeken.
Wat ga je na je promotie doen?
Ik word Universitair Docent in Leiden. In deze nieuwe functie zal ik veel meer onderwijs in de sociale- en organisatiepsychologie gaan geven. Sinds kort is de nieuwe master Economy and Consumer Psychology in het leven geroepen, hier zal ik ook wat onderwijs voor verzorgen en een aantal scripties begeleiden. Qua onderzoek ga ik verder met de lijnen die ik gestart ben. Dat houdt in dat ik meer onderzoek zal doen naar het (niet) profiteren van andermans verliezen en het cyberball paradigma. Daarnaast ben ik van plan om nog een reviewartikel schrijven over de emotie teleurstelling.
Wat ik fijn vind aan het werken als sociaal psycholoog in Leiden is dat er goede contacten zijn om fMRI-studies te kunnen doen. Ik werk bijvoorbeeld veel samen met Eveline Crone. En het is makkelijk om van de scanner van het Leiden Institute for Brain and Cognition (LIBC) gebruik te maken.
Voor de Psychonoom zul je ook nog een verslag schrijven over wat je met het geld hebt gedaan, dus we zullen spoedig meer horen over je bevindingen van het cyberball-experiment en het congresbezoek. [KS]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten