We
zijn alweer beland bij de derde verzameling van jullie rare, irritante of
hilarische ervaringen met proefpersonen die zich niet volgens het
verwachtingspatroon gedragen. Ditmaal zetten we de zieke, de eigenwijze, de
spammende en de volhardende proefpersoon in het zonnetje. En geloof ons, er
zitten weer aardig wat juweeltjes tussen. Lees, huiver en laat u inspireren om
uw eigen ervaringen direct met ons te delen (mail of blog).
*
De zieke proefpersoon
Voor mijn masterscriptie onderzoek moest ik
vaak thuis langs bij proefpersonen om ze testen af te nemen. Over het algemeen
kwam ik in doorzonwoningen met saai meubilair waar het huishouden wat smoezelig
was en ik vaak een viezig glas drinken kreeg. Tot mijn opluchting kwam ik die
dag in een erg mooie buurt, in een prachtig ingericht huis. Mijn proefpersoon
begon na wat beleefheden te hebben uitgewisseld met het maken van de taken.
Midden in een taak moest hij naar het toilet. Niet heel handig aangezien het een
reactietijd taak was maar ach, als je moet dan moet je. Twee minuten nadat hij
terug was moest hij weer. Apart, maar misschien dat hij buikgriep had ofzo?
Nee, hij ging toch weer rustig verder met het maken van de taken en
vragenlijsten daarna. Ik was gerustgesteld en ging rustig verder met mijn eigen
werk. Ineens sprong hij op met zijn handen achter zijn billen terwijl hij zei
dat hij diarree had, met meteen daar achter aan 'O nee, ik doe het in mijn
broek!!'. Ik was gelukkig nog in mijn experimentleider-rol en zei dat het niet
erg was waarna hij zich excuserend naar de douche snelde. De taken heeft hij
nog afgemaakt, gedesillusioneerd verliet ik later het huis.
Drs. Y
*
De zieke
proefpersoon
Tijdens mijn EEG onderzoek naar de relatie
tussen emotie herkenning en schizotypy heb ik veel last gehad van technische
problemen. Toen opnieuw het EEG signaal van een van mijn deelnemers op hol leek
te slaan, dacht ik dan ook opnieuw last te hebben van een technische storing.
Ik wilde het onderzoek niet meteen stop zetten, dus rende ik snel richting de
technische dienst in de hoop dat zij het probleem snel op zouden kunnen lossen
en de data gered kon worden. Toen ik de mannen van de technische dienst niet
kon vinden, liep ik terug richting de EEG kamer. Opeens hoorde ik een zacht
stemmetje mijn naam roepen. Ik deed de deur van de EEG kamer open en nog
voordat ik zag wat er aan de hand was, drong een verschrikkelijke stank mijn
neus binnen. Het werd me snel duidelijk: het waren dit keer geen technische
problemen die voor een verstoord signaal hadden gezorgd. In plaats daarvan was
ik waarschijnlijk een van de eersten die de hersenactiviteit van een kotsende
deelnemer heeft mogen registreren.
Sandra Thijssen, EUR
*
De eigenwijze
proefpersoon
Een
poosje geleden draaide ik een dichotisch luisterexperiment. Bij dit experiment
krijgen proefpersonen een koptelefoon op, waarbij ze door het linkeroor een
andere stem horen dan door het rechteroor. De proefpersonen werd gevraagd één
van de stemmen te negeren en een foneemdetectietaak uit te voeren, dat wil
zeggen dat zij op een knop moeten drukken als de spreker waar ze op moeten
letten een woord uit waar deze klank in voor komt. Eén van de proefpersonen
ging na het horen van de instructies de cabine in en werd na het oefenblok
alleen gelaten. Halverwege het experiment deed ik de deur weer open om te
kijken of alles nog goed ging, blijkt dat de proefpersoon zijn koptelefoon af
heeft gezet, waardoor hij herhaaldelijk willekeurig op de reactieknop heeft
gedrukt. "Ja, die stemmen leiden zo af", was zijn verklaring.
Jacqueline
de Nooijer - EUR
*
De eigenwijze
proefpersoon
De asociale proefpersoon ramt al spelende op zijn iPod continu op
1 knop. De slimme proefpersoon zegt na afloop van het experiment: “Ik heb die knoppen niet gebruikt hoor, daar
draait het in dit experiment natuurlijk niet om”. Allemaal erg vervelend
als je bv RTs wilt meten. Maar pas echt vervelend wordt het als je de
proefpersoon niet kunt vragen naar zijn strategie en je het van observaties
moet hebben, zoals in mijn studies met chimpansees. Op een dag had chimpansee
Akira last van...een stinkende vinger. Dit maakte dat hij in plaats van beloond
te worden met een smakelijk blokje appel na een correcte trial, keer op keer
afgestraft werd met een vies luchtje. Na allerlei fratsen te hebben uitgehaald
besloot hij om van hand te wisselen, wat zijn RT aanzienlijk vertraagde. En wat
te doen met de RTs van Pal? Zij raakte verveeld en maakte een spelletje van
mijn experiment. Alvorens de stip op het beeldscherm aan te raken, tikte ze
eerst met haar wijsvinger op de pink van haar andere hand, daarna op het
scherm, dan op haar ringvinger, scherm, middelvinger, etc. Gelukkig zijn deze
ervaringen naast irritant soms amusant en ze houden me scherp!
Mariska Kret - UvA
*
De eigenwijze
proefpersoon
Opdracht
(VAS-schaal): Geef uw stemming aan door een streepje haaks op de lijn te zetten
die loopt van heel negatief tot heel positief. Dit begreep de proefpersoon
niet. Proefleider (wijzend naar de lijn): "U moet een haaks streepje
zetten door de lijn op het punt dat overeenkomt met uw stemming".
Proefpersoon tekent een lijntje horizontaal boven de lijn. Proefleider:
"Nee, een streepje door de lijn heen". Uiteindelijk wordt het een
diagonaal streepje door de lijn. Oké, acceptabel. Ongeveer een kwartier later:
nieuwe vragenlijst met wederom een VAS-schaal. Bij deze schaal was de vraag
hoeveel interesse men heeft in de politiek. In plaats van een haaks streepje
helemaal links (bij 'helemaal geen interesse') schrijft de proefpersoon gewoon
het woord 'geen' op de lijn. Tja, je kan die lijn ook gebruiken om op te
schrijven...
Lysanne
Post - EUR
*
De eigenwijze proefpersoon
EEG onderzoek in labs waar meestal meer
klassiek reactietijdenonderzoek wordt uitgevoerd is altijd uitdagend. Bovendien
biedt Nottingham (bekend bij de Britse pers als "Shottingham") over
het algemeen een tamelijk riskante proefpersonenpopulatie. Deze combinatie
leidt tot een uitval, zelfs na de initiële
screening, van rond de 25% door gebruik van psychofarmacologische middelen
(bijvoorbeeld Ritalin en anti-depressiva), hersenletsel en storingen die
"heel misschien invloed kunnen hebben op de EEG" - zoals epilepsie.
Het resultaat is dat je vrij tevreden bent wanneer iemand veilig in het lab
zit, waardoor je soms vergeet de meer voor de hand liggende vereisten te
herhalen. Op een gegeven moment zag ik dat het EEG-signaal van de proefpersonen
seismologische activiteit leek te vertonen. Helaas had het desbetreffende lab
geen camera en was het gat voor de bekabeling net onhandig geplaatst (de
proefleider kon deze eventueel wel gebruiken voor de
"anti-alpha-activiteit stok ").
Aldus kon ondergetekende zuchten in de wetenschap dat een kwart van de
data onbruikbaar wordt, en de deur van het lab openen om toch te zien of de proefpersoon
niet alsnog een epileptische aanval had. Wat blijkt: niet alleen had de
proefpersoon de telefoon aan laten staan: blijkbaar was een saai experiment een
uitstekend moment om een afspraak, telefonisch, te verzetten!
Michiel Spapé, University of Helsinki / Aalto
University
*
De spammende proefpersoon (of toch niet?)
Deze mails zijn allemaal tussen 13:10 en 13:30
verstuurd:
Mail 1: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Elke keer als
ik een link aanklik, en dan op 'volgende klik' nadat ik mijn leeftijd en
ANR-nummer heb ingevoerd, doet de volgende pagina het niet en geeft het 'this
page cannot be found' aan. Doe ik iets fout?
Mail 2: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Door een
recente roosterwijziging kan ik niet aanwezig zijn tijdens het onderzoek DEEL
1: Combineer stem en gezicht tot een emotie. Hierdoor meld ik me af voor het
onderzoek. Ik hoop dat u hier begrip voor heeft.
Mail 3: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Door een
recente roosterwijziging kan ik niet aanwezig zijn tijdens het onderzoek DEEL
1: Combineer stem en gezicht tot een emotie. Daardoor kan ik ook niet meedoen
aan het 2e gedeelte van het onderzoek: DEEL 2; Combineer stem en gezicht tot
een emotie.Hierdoor meld ik me af voor het onderzoek. Ik hoop dat u hier
begrip voor heeft.
Mail 4: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Ik heb de
roosterwijziging verkeerd opgevat, dus ik kan toch wel aanwezig zijn bij beide
onderzoeken. Mijn excuses voor het ongemak!
Mail 5: Beste E.M.J.
Huis in 't Veld, Nogmaals, mijn excuses, maar door nog een andere roosterwijziging,
kan ik toch niet bij het 2e onderzoek zijn. Mijn vraag is daarom, als ik niet
bij het 2e onderzoek aanwezig kan zijn? Mag ik dan nog wel het 1e onderzoek
meedoen, of moet ik hiervan af zien?
En even later:
Mail 6: Ik ben erachter gekomen wat het probleem is. Het onderzoek
doet het namelijk niet wanneer ik mijn ANR invoer, Wel doet ie het bij het
getal '0'. Dus ik weet niet wat nu het slimst is om te doen. Sorry voor
de grote hoeveelheid mails daarstraks, maar ik was een beetje gestrest.
Mail 7: Beste E.M.J. Huis in 't Veld, Ik had de verkeerde ANR
gebruikt. Alles is goed gegaan :)
Lisanne
Huis in ’t Veld – UvT
*
De volhardende proefpersoon
In
veel labs zitten steeds verschillende proefleiders. Dit maakt het soms vrij
eenvoudig om als proefpersoon twee keer aan hetzelfde experiment mee te doen.
Niettemin had de jongen die vorige week bij mij binnenliep lef (en stalen
zenuwen). Hij kwam me bekend voor dus ik vraag hem of hij deze week ook al
meegedaan heeft in dit lab. “Geen idee” was zijn antwoord, waarna ik zijn naam
opzoek in het proefpersonensysteem. Ik zie dat hij de dag van te voren
meegedaan heeft en vertel hem vriendelijk dat hij dus niet opnieuw kan
deelnemen. Echter de volgende dag komt deze jongen weer binnenlopen, kijkt me
een paar seconden aandachtig aan, ziet mijn overduidelijk verbaasde blik en
zegt dan: “ow, ik denk dat ik aan dit experiment al meegedaan heb”. Ik vraag me
af wat hij gedaan zou hebben als iemand anders proefleider was geweest.
Tim de
Wilde, UvA
Geen opmerkingen:
Een reactie posten